Sławno
Miasto położone nad rzeką Wieprza i strugą Moszczenica na Pobrzeżu Koszalińskim na Równinie Słupskiej. Przez miasto przepływa z zachodu na wschód struga Moszczenica, która uchodzi do Kanału Miejskiego (Kanału Drzewnego) znajdującego się w południowo-wschodniej części miejscowości, a przez wschodnie obrzeża przepływa rzeka Wieprza.
Po śmierci księcia Racibora w 1227 roku miasto przeszło pod panowanie książąt Pomorza Zachodniego. W 1236 roku przechodzi pod panowanie gdańskiego księcia Świętopełka, pod którym znajduje się do 1308 roku. Następnie zostaje zbrojnie przejęte przez margrabiów brandenburskich, którzy w 1316 roku przekazali władzę książętom zachodniopomorskim. 22 maja 1317 roku otrzymuje prawa miejskie na prawie lubeckim z rąk Jana, Piotra i Wawrzyńca Święców. Po wygaśnięciu rodu Grafitów przechodzi w ręce Hohenzollernów. W XIX wieku powstaje odlewnia żelaza, fabryka maszyn, browar, tartak i olejarnia. Do 1945 roku Sławno było kolejową stacją węzłową. Wkrótce rozebrano tory w kierunku do Polanowa i Ustki, w 1997 roku do Korzybia.
Inne nazwy: Sclawen, Sclawena, Sclawene, Slauno, Slawe, Slawen, Slawo, Zlawen, Zlauena, Zlawin, Zlauno, Zlowe, Schlawe.
Miejsca, które warto zobaczyć/zwiedzić:
- fragmenty murów obronnych
- Brama Koszalińska, gotyk, XV wiek
- Brama Słupska, gotyk, XV wiek
- kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, gotyk, 1326-1364 rok
- kościół pw. św. Antoniego Padewskiego, 1925-1928 rok
- wodociągowa wieża ciśnień, 1927 rok
- ratusz (dawniej starostwo), 1905-1907 rok
- budynek dawnej fabryki konserw, ul. Koszalińska 49, 1927-1928 rok
- kamienica, ul. Grottgera 8, 1821 rok
- zespół magazynów zbożowych, ul. Rapackiego 13, XIX wiek
- dworzec kolejowy, XIX wiek
- dworcowa wieża ciśnień, 1910 - 1920 rok
- budynek poczty, XX wiek
- willa A. Shultza, 1897 rok