Świętobór I

Tytuł:
książę pomorski

Urodzony:
1351

Zmarł:
21.7.1413

Rodzice:
Barnim III
Agnieszka

Współmałżonka:
Anna (od 19.9.1373r.) - dzieci: 1. Otton II, 2. Kazimierz V, 3. Albrecht, 4. Małgorzata

Po śmierci swego starszego brata Kazimierza III, w okresie od 1372 r. do 1404 r. wspólnie z młodszym bratem Bogusławom VII sprawował rządy w Księstwie Szczecińskim, a od 1404 r. do swej śmierci był samo­dzielnym władcą tego księstwa.

Walczył z Fryderykiem Hohenzollernem, namiestnikiem Brandenburgii. Przejściowo włączył do swego księstwa Marchię Wkrzańską.

W czasie swych rządów w 1395 r. wraz z bratem Bogusławom VIII wyruszył do Polski. W Sandomierzu doszło do zawarcia przymierza z królem Polski Władysławem Jagiełłą. Książęta zachodniopomorscy zobowiązali się wówczas pomóc królowi w razie wojny z Krzyżakami. W 1396 r. Świętobór znowu wyprawił się do Polski. W czasie pobytu w Krakowie m.in. udzielił przywilejów kupcom polskim.

Książę Świętobór okazał się wiarołomnym sojusznikiem Polski, bojąc się bowiem potęgi krzyżackiej w 1409 r. zawarł przymierze z Zakonem i w 1410 r. wysłał swego syna Kazimierza V z 600 rycerzami na pomoc Krzyżakom pod Grunwald.

Oddanie w 1411 r. przez cesarza Zygmunta Marchii Brandenburskiej Hohenzollernom odnowiło grożące państwu zachodniopomorskiemu niebezpieczeństwo. Świętobór bez powodzenia starał się nie dopuścić do objęcia Marchii przez Fryderyka Hohenzollerna.