Kazimierz II

Tytuł:
książę na Dyminie

Urodzony:
ok. 1180

Zmarł:
1219/20

Rodzice:
Bogusław I
Anastazja

Współmałżonka:
Ingarda - dzieci: 1. Warcisław III, 2. Elżbieta

Syn Bogusława I i księżnej Anastazji. Panował w wydzielonym okręgu Demmin. Wyruszył z rycerzami pomorskimi do Ziemi Świętej, aby walczyć z Turkami, i w czasie tej wyprawy zmarł w 1220 r.

Za czasów panowania Kazimierza II i jego brata Bogusława II zacieśniły się kontakty z władcami Polski. Kiedy w 1205 r. Duńczycy wyprawili się na Pomorze, doszło do interwencji Władysława Laskonogiego. W 1207 r. arcybiskup gnieźnieński Kietlicz uzyskał od papieża bullę, w myśl której diecezja kamieńska podlegała jego jurysdykcji.

Walki dzielnicowe między książętami polskimi doprowadziły do tego, iż książęta pomorscy zwrócili się o pomoc i opiekę do Danii. Kazimierz II pojął w 1211 r. za żonę córkę króla duńskiego, Ingardę. Odtąd stosunki z Danią zaczęły układać się pomyślnie. Wzrosło jednak zagrożenie brandenburskie. W 1214 r. margrabiowie najechali Pomorze i zdobyli Szczecin. Duńczycy udzielili książętom zachodniopomorskim pomocy, agresja brandenburska została odparta. Król duński Waldemar II uzyskał od cesarza niemieckiego ponowne potwierdzenie praw zwierzchnich nad Pomorzem Zachodnim.