Barnim V
Tytuł:
książę na Sławnie i Słupsku
Urodzony:
1369
Zmarł:
ok. 13.02.1403
Rodzice:
Bogusław V
Elżbieta
Współmałżonka:
Jadwiga (od 1397/98) - dzieci: brak
Najmłodszy syn Bogusława V (brat Kaźka Słupskiego). Wraz z bratem Bogusławom VIII władał tzw. Ziemią Stargardzką. Starszy ich brat, Warcisław VII rządził wtedy Księstwem Słupskim. W 1387 r. Bogusław V z braćmi brał udział w porozumieniu dotyczącym objęcia godności biskupiej w Kamieniu przez Bogusława VIII. W 1402 r., w kilka lat po śmierci Warcisława VII, doszło do ponownego podziału Księstwa Słupskiego w ten sposób, że Barnim V otrzymał okręg słupski, sławnieński, darłowski i szczecinecki, zaś Bogusław VIII okręg woliński, kamieński, gryficki, stargardzki, trzebiatowski i białogardzki.
Książę Barnim V wstąpił w Inowrocławiu 7 maja 1401 r. w służbę króla polskiego Władysława Jagiełły. Za tę służbę książę otrzymywał rocznie 400 grzywien groszy polskich, z tym że 200 grzywien otrzymywał na święto Bożego Narodzenia, a resztę w dzień św. Jerzego Męczennika.
Barnim V w 1396 r. poślubił jedną z księżniczek litewskich, krewną Witolda.
Zmarł nagle pod koniec 1402 r. lub na początku 1403 r.; jego posiadłości odziedziczył Bogusław VIII.
