Oleica krówka (Meloe proscarabaeus L.)

Gromada: owady (Insecta)

Rodzina: oleicowate, majkowate (Meloidae)

Chrząszcz o długości 11-35 mm. Dorosłe osobniki spotykane są od kwietnia do czerwca. Poruszają się ociężale, mają skrócone pokrywy skrzydłowe i duży odwłok. Ubarwione są na granatowoczarno lub ciemnofioletowo, aż do czarnego. Na głowie, przedpleczu i pokrywach skrzydłowych występują liczne małe dołki. Chrząszcz jest gatunkiem rzadko występującym. Spotkać go można na terenach piaszczystych, łąkach i polanach, miedzach, ugorach. Larwy pasożytują na pszczołach. Samica składa nawet 10000 jaj. Tak duża płodność spowodowana jest złożonym cyklem rozwojowym. Wylęgające się larwy, trójpazurkowce, gromadzą się na kwiatach i przyczepiają się do nóg pszczół odwiedzających kwiaty. Larwy przyczepione do odnóży pszczół znajdują dogodne warunki rozwoju w ich gniazdach. Wiele larw przyczepia się do odnóży innych owadów i z braku właściwych warunków do rozwoju ginie. Larwy, które dostały się do gniazda pszczół zjadają ich jaja, a następnie linieją i przekształcają się w pędrakowate larwy, które żywią się pyłkiem i nektarem gromadzonym w gnieździe przez pszczoły. Po kolejnym linieniu powstaje nibypoczwarka, a następnie poczwarka właściwa, z której wykształca się dorosły osobnik. Swoją nazwę zawdzięcza oleistej żółtej substancji, zawierającej kantarydynę, wydalanej w czasie zagrożenia. Kantarydyna jest nieszkodliwa dla zwierząt żywiących się tymi chrząszczami, a nawet działa wabiąco na owady kantarydynofilne. Żółte krople płynu zawierającego kantarydynę wydzielane są przez pory znajdujące się głównie u nasady odnóży chrząszczy.